نهنگ های قاتل کابوس غواصان نظامی دریاها
whale killer
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه
Dr.RAHMAT SOKHANI
نهنگ های قاتل از زمان های بس دور و دراز تا کنون توجه بسیاری از انسان ها را به خود جلب کرده اند. برخی آنها را موجوداتی خونخوار و برخی دیگر آنها را گرگ های دریا نامیدند. برخی دانشمندان و فلاسفه آنها را موجوداتی وحشی تلقی کردند و آنها را دشمن انسان به شمار آوردند.و در این میان برخی دیگر نهنگ های قاتل را حیواناتی باهوش احساساتی و بازیگوش نامیدند. و اما چیزی که همگی در مورد آن مطمئن هستیم این است که تا کنون حتی یک مورد از حمله یک نهنگ قاتل به انسان در هیچ جای دنیا گزارش نشده است. از آنجا که نهنگ قاتل در طبیعت هیچ دشمنی ندارد وی متقاعد شده بود که ترس نهنگ دلیلی بر تهاجم او نیست. بلکه در عوض باعث جلب توجه و حس کنجکاوی او می شود.
نهنگ قاتل ( Orcinus orca ):
به دلیل شهرت آنها در درندگی به زبان اسپانیایی گاهی آنها را Ballena asesina به معنی آدم کش می نامند. دریانوردانی که شاهد حمله این موجود به پستانداران بزرگ دریایی بودند آنرا " قاتل نهنگ " نامیدند که پس از گذشت زمان این اسم به " نهنگ قاتل " تغییر پیدا کرد. آنها به این دلیل به این نام خوانده می شوند که نهنگ های بزرگ دیگر را می کشند نه به دلیل اینکه ضرری به انسان می رسانند.نهنگ های قاتل از برخی نهنگ های دیگر کوچکتر هستند ولی بزرگ ترین شکارچی پستاندار تا کنون شناخته شده می باشند. طول بدن نهنگ قاتل نر 6/7-8/5 متر و وزن آن 5442-3628 کیلوگرم است. طول بدن ماده ها 8/5-9/4 متر و وزن آنها 3628-1361 کیلوگرم می باشد.سایز بدن نهنگ ها در نواحی مختلف جغرافیایی متفاوت است. تحقیقات بر روی بیش از 2000 نهنگ قاتل اطلس شمالی انجام شده و طول بدن نهنگ قاتل نر را به طور میانگین 1/6 متر و طول بدن نهنگ ماده 5/5 متر برآورد شده است.بزرگترین نهنگ قاتل نر شناخته شده 8/9 مترطول و10000 کیلوگرم و بزرگترین ماده 5/8 متر طول و 7500 کیلوگرم وزن داشته است.بدن نهنگ قاتل براق هیدرودینامیک و دوکی شکل بوده و برای زندگی در یک محیط آبی به خوبی سازگاری پیدا کرده است.این حیوانات از روی رنگ سیاه و سفید پررنگ و چشم گیرشان به راحتی قابل تشخیص اند. سطح پشتی به استثناء قسمت زیرین و پشتی باله پشتی ( زین ) و باله های سینه ای سیاه رنگ اند. زین یک ناحیه خاکستری رنگ است که درست در پشت باله پشتی قرار دارد. بخش شکمی فک پایینی و ناحیه زیر باله دمی سفید رنگ است. حاشیه پایینی باله دمی سیاه رنگ می باشد. یک ناحیه سفید رنگ به نام لکه چشمی دقیقا بالا و کمی عقب تر از چشم قرار گرفته است.این رنگ آمیزی نهنگ های قاتل احتمالا قابلیت شکار آنها را افزایش میدهد.هیچ کس به طور قطع نمی داند یک نهنگ قاتل چقدر عمر می کند. به دلایل نا مشخص آنها در دوران نوزادی مرگ و میر فراوانی دارند. برای مثال در اقانوس های شمال غربی 43 درصد نهنگ های قاتل در 6 ماه اول زندگی می میرند که این مقدار در جمعیت های دیگر ممکن است به 50 درصد برسد.تحقیقات بلند مدت نشان داد که نهنگ های قاتل ساکن اقیانوس اطلس شمالی حداقل 35 سال زندگی می کنند. دانشمندان از طریق شمردن لایه های دندان نهنگ به این نتیجه رسیدند و در راه اصلاح و پیشرفت این روش می باشند.دانشمندان در سال 1970 با مطالعه دسته های نهنگ قاتل در اقیانوس های شمال غربی به طور متوسط توانستند طول عمر آنها را تخمین بزنند. دانشمندان اعتقاد دارند که اگر یک نهنگ قاتل بتواند شش ماه اول زنده بماند اگر ماده باشد تقریبا 50 سال و اگر نر باشد تقریبا 30 سال عمر می کند. البته با ادامه مطالعات مشخص شد که طول عمر اعضاء دسته های مختلف با یکدیگر متفاوت است.
دلایل مرگ ومیر نهنگهای قاتل :
بسیاری از نهنگ های قاتل توسط این عوامل از بین می روند. انگل هایی مانند کرم های لوله ای کرم های نواری و نوعی کرم پهن به نام Fluke و عفونت های ویروسی و باکتریایی و قارچی از جمله این موارد هستند. علاوه بر این در آنها زخم دستگاه گوارش بیماری پوستی و تومور شایع است.نهنگ های قاتل حرفه ای ترین و بزرگ ترین شکارچیان دریا هستند اما نهنگ های قاتل پیر نهنگ های جوان و نهنگ های مریض خوراک کوسه ماهی ها می شوند.انسان ها بسیار مجذوب نهنگ های قاتل هستند اما تا همین اواخر اطلاعات بسیار کمی در مورد آنها در دسترس بود. نقاشی مربوط به یک نهنگ قاتل در یک غار در شمال نروژ یافت شد که مربوط به 9000 سال پیش می شود.در عهد باستان تعداد کمی از تمدن ها به نهنگ قاتل احترام می گذاشتند. یک قرن پس از میلاد مسیح یک دانشمند بزرگ رومی به نام Plini در مورد نهنگ های قاتل چنین نوشت : " نمیتوان آنها را کاملا شرح داد و توصیف کرد به جز یک توده انبوه گوشت که توسط دندان های وحشی مسلح شده است.حتی در تمدن های پیشرفته نیز نهنگ های قاتل به عنوان یک تهدید برای انسان محسوب می شوند. در سال 1973 ایالات متحده در کتاب مقررات غواصی در مورد نهنگ های قاتل هشدار داد که در هر موقعیتی به انسان حمله می کنند.نهنگ های قاتل حیواناتی هستند که در افسانه ها و توهمات غرق شده اند و این اطلاعات نادرست در بسیاری مواقع باعث انهدام و نابودی آنها شده است.در گذشته برخوردهایی میان انسان و نهنگ های قاتل پیش آمد که در آن ماهیگیران عصبانی خواستار از میان رفتن این گونه پستاندار شدند. دولت هایی نظیر امریکا به طرفداری از این قشر پرداختند. یک مثال از این برخورد تاریخی و تلخ می توان به مقاله ای اشاره کرد که توسط نیروی دریایی امریکا در سال 1956 تهیه شد. در این مقاله اظهار شد که دولت امریکا در دو سال پیاپی اقدام به مقابله نظامی با نهنگ های قاتل کرده و سواحل ایسلند را از آنها پاکسازی کرده است .گران ترین جنسی که از نهنگ های قاتل تهیه می شود روغنی است که از آب کردن چربی های آن بدست می آید. بعضی مواقع از پوست آنها در صنعت کفش سازی نیز استفاده می شود.این موجود نه تنها هیچ خطری برای انسان محسوب نمی شود بلکه این انسان بوده که به دلایل مختلف به حیات این موجود آسیب های بی شماری وارد کرده است. نسل نهنگ های قاتل هم اکنون در برخی نقاط دنیا در حال انقراض است.والهای قاتل در تمام اقیانوس ها هم در نواحی استوایی و هم در نواحی قطبی زندگی میکنند. این والها یکی از بزرگترین پستانداران اند که دارای هوش کم، پوزه گرد و باله پشتی سیاه میباشند. سر سیاه و پشت آن بسیار متمایز از شکم بسیار سفید آن است. معمولاً یک لکه سفید در عقب و بالای چشم آن دیده میشود.والهای کشنده معمولاًدر گروههای 3 تا 40 تایی مشاهده میشوند. این والها دارای آروارههای قدرتمند، وزن زیاد، سرعت زیاد و دندانهای بهم قفل شده ای میباشند. به علت سرعت زیاد و خوی گوشتخوارانهاش باید با این حیوان بسیار محتاطانه رفتار کرد. اگرچه تا حالا هیچ حملهای به انسان از طرف والهای کشنده گزارش و ثبت نشده است.
پیشگیری از حمله نهنگهای قاتل به غواصان نظامی و شناگران :
وقتی که وال های قاتل مشاهده شده از نوع خالدار باشند، همه پرسنل باید سریعا آب را ترک کنند. وقتی که والهای کشنده در منطقه مشاهده شدند، باید در مناطق ساحلی، اسکلهها یخ های شناور و ... نهایت دقت و مراقبت را داشته باشیم.
درمان اولیه وامداد به غواصان نظامی موقع حمله نهنگهای قاتل :
امداد و درمان اولیه مشابه همان اصولی است که هنگام گاز گرفتن کوسه وجود داشت:1-گازگرفتن نهنگ قاتل ممکن است منجر به خونریزی زیاد و صدمات بافتی شود. برای جلو گیری از خونریزی باید توسط نوار پانسمان بزرگ و با فشار آنرا باندپیچی کنیم. جراحات را با لایههایی از پارچه فشرده که بهتر است نوار پانسمان باشد میپوشانیم، حتی برای راحتی میتوانیم از لباسها و حولهها استفاده کنیم. بعد زخم را با باند پانسمان، لباس پاره، حولهها یا ملافهها بپوشانیم و ثابت نگهداریم. با فشار مستقیم روی نقاط فشار میتوانیم تا حدود زیادی خونریزیهای جدی و خطرناک را کنترل کنیم. نقاط فشار عمده عبارتند از : در دست محل ضربان سرخرگ ساعدی در ساعد بالای آرنج زیر ماهیچه دو سر بازو (سرخرگ بازویی ) و در موقع خونریزی در پا با پاشنه یا کف دست یا نوک انگشت روی ناحیه کشاله ران (سرخرگ فمورال ).هنگامی که نتوانستیم خونریزی را با فشار مستقیم یا فشار نقطه ای کنترل کنیم به یک تورنیکت یا لیگاتور نیاز داریم تا بتوانیم جان قربانی را نجات بدهیم، اگر چه ممکن است که عضوی از بدن خود را از دست بدهد. تورنیکتها فقط به عنوان آخرین چاره به کار میروند و در تولید فشار کافی برای کنترل خونریزی به کار میروند. رگبندها را جابجا نکنید، آنها باید در بیمارستان و فقط توسط پزشک خارج شوند.شل کردن تورنیکت ممکن است با آزادسازی توکسین از عضو صدمه دیده به داخل سیستم گردش بدن باعث ایجاد شوک شود، که این باعث میشود خونریزی به خوبی ادامه داشته باشد.
2-برای درمان شوک بیمار باید روی زمین دراز کشیده و پاهای خود را بالا نگهدارد
3- اگر پرسنل پزشکی آماده باشند، درمان را با تزریق درون رگی (IV) لاکتات رینگر یا سالین نرمال آغاز میکنند. اگر خون از دست رفته زیاد باشد عمل تزریق باید دوباره تکرار شود. رنگ بیمار، نبض و فشار خون او میتواند در جهت دانستن مقدار مایع مورد نیاز مورد استفاده قرار بگیرد. مجرای تنفسی را باز نگه میداریم تا بتوانیم به موقع اکسیژن رسانی بکنیم. مایعات را از راه دهان نمی دهیم. اگر وضعیت قلبی بیمار متعادل باشد، استفاده از مسکن ها در دوز پایین میتواند در کاهش درد بیمار موثر باشد. به دلیل استفاده از مسکن ها علائم وقفه تنفسی رامورد بررسی و توجه قرار میدهیم
4- در مراحل اولیه امداد باید به مجاری تنفسی، تنفس و جریان خون توجه داشت. بررسی کامل را در مورد شوکهای متعدد انجام میدهیم
5-ممکن است که قربانی را به زودی به اتاق ویژه پزشکی منتقل کنند، بنابراین بیمار را آماده میکنیم
6-برای حمل عضو جدا شده، آنرا در باند میپیچیم، با آب نمک آنرا خیس میکنیم، در کیف پلاستیکی قرار میدهیم و سرد میکنیم، ا لبته نه در تماس مستقیم با یخ. عضو جدا شده را با بیمار حمل میکنیم
7-بزودی در یک بیمارستان یا محیط کنترل شده تمیز کردن جراحات، ممکن میشود. چون دندان های کوسه از غضروف ساخته شده و استخوانی نیست ممکن است با اشعهX آشکار نشود. برای خارج کردن دندانهای آن باید از عمل جراحی استفاده کرد
8-نتایج اشعه X در مورد آسیب های شدید به استخوان در اثر له یا خرد شدن آن مورد استفاده قرار میگیرد. در صدمات شدید ناشی از بریدگی، به دلیل آزاد شدن میوگلوبین از ماهیچه صدمه دیده ،ممکن است به علت بیماری شدید، کلیهها از کار بیافتند و ادرار به رنگ خاکستری تیره درآید
9-برای درمان تتانوس ،توکسوئید تتانوس را به مقدار 5/0 میلی متر به صورت تزریق درون ماهیچهای (IM) و ایمونوگلوبولین تتانوس را به مقدار 250 تا 400 واحد و به صورت تزریق درون ماهیچه ای تجویز کنید
10-ممکن است جراحات قبل از اینکه از آنتیبیوتیک استفاده کنیم توسط موجودات هوازی و بی هوازی آلوده شده باشد. آلودگی های ثانویه توسط گونههای کلستریدم و ویبرو به طور مکرر گزارش شده است.11-بازسازی های حساس مانند جراحی، عمل جراحی جدید و درمان کمکی با اکسیژن هیپرباریک، اکسیژن رسانی به بافتهایی را که به آن لازم دارند افزایش میدهد.12-در صورت کاهش غیر منتظره در وضع هوشی یا دیگر علائم عصبی و نشانههای ظاهر شده در حمله کوسه طی غواصی، در صورت امکان افزایش یا کاهش فشار سرخرگی را بررسی کنید.
www.killerwhale.org/fieldnotes/field.html
http://marinemedicine.blogfa.com
http://www.rs272.com/
http://divers.blogfa.com/
http://marinemedicine.blogfa.com
http://www.sahand272.blogfa.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
مرد جنگی پرتغالی دریایی خطری دیگر برای غواصان نظامی
Portuguese Man o"War
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه Dr.RAHMAT SOKHANI
یک نوع دیگر از مرجانهای خطرناک برای غواصان مخصوصا نیروهای غواص نظامی مرجانی بنام مرد جنگی پرتغالی است .این نوع مرجان بزرگ ولی فوق العاده خطرناک است .بی شک راه پیشگیری از گزش توسط این موجو نادر دریایی شناخت کامل از موجودات مهاجم دریایی توسط غواصان میباشد .داشتن پوشش کامل توسط غواصان و عدم دست زدن به این نوع مرجانها غواص را از مرگ ناگهانی و غیرمنظره نجات خواهد داد .یک ستاره دریایی واقعی از یک حیوان یا پولیپ تشکیل می شود. اما مرد جنگی پرتقالی از صدا ها پولیپ که در کنار همدیگر زندگی می کنند تشکیل شده است. او بزرگترین موجود شناور پر از گاز می باشد که مثل یک بادبان عمل می کند. در زیر او پولیپها آویزان شده اند که هر کدام عملکرد مختلفی دارند. این پولیپها وظایفی مثل تهیه غذا یا تولید مثل را به عهده دارند.پولیپهای تغذیه کننده دارای شاخکهایی به طول تا (65پا) 20 متر با رشته های سمی می باشند که به کشتن انسان معروف می باشند.درمان و پیشگیری گزش همانند گزش دیگر مرجانها همچون ستاره دریایی و... میباشد .که در مقالات قبلی جانداران خطرناک دریا بحث گردید .
http://www.rs272.com/ http://marinemedicine.blogfa.com http://www.sahand272.blogfa.com/ WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
http://divers.blogfa.com/
زنبورهای دریایی دشمنان خطرناک غواصان نظامی
Sea Wasp
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه Dr.RAHMAT SOKHANI
از مرجانهاب خطرناک دیگرزنبور دریایی و مرد جنگی پرتقالی هستند. نیش زنبور دریایی در ظرف مدت 10 دقیقه با کاهش در کار قلب، قطع تنفس و از کار انداختن فعالیت ماهیچه ای باعث مرگ مصدوم میگردد. همچنین مرگ توسط نیش مرد جنگی پرتقالی نیز گزارش شده است. اگر چه مسمومیت از طریق خوردن شقایق دریایی نادراست بااین حال از خوردن آنها خودداری کنید.
راههای پیشگیری از گزش غواصان نظامی توسط زنبور دریایی :
غواصان نباید به زنبورهای دریایی دست بزنند.. شناگران و غواصان باید از نزدیک شدن به زنبور های دریایی دوری کنند و از برخورد با آن وقتی که در سطح هستند اجتناب نمایند.در آبهای که زنبورهای دریایی فراوان هستند باید هنگام غواصی کردن از لباس محافظ استفاده کنید. کاربرد وازلین روی پوست در جلوگیری از گزیدن مفید است، اما توجه داشته باشید که استفاده از وازلین میتواند وسایل پلاستیکی را از بین ببرد.
درمان غواصان نظامی گزیده شده توسط زنبورهای دریایی :
درمان بیماری میتواند شامل درمان توپیکال (موضعی ) استروئید، روغن بی حس کننده ( گزیلواکائین 2 درصد ) آنتی هیستامین ها یا آنالجیسک های سیستمیک باشد. برای بی حسی توپیکال نیاید از بنزوکائین ها استفاده کرد، چون ممکن است باعث حساس شدن پوست یا اثرات ثانویه روی پوست داشته باشند.
آنافیلاکسی ناشی از گزش توسط زنبور دریایی :
آنافیلاکسی (واکنش شدید آلرژی ) میتواند از زخمهای ستاره دریایی ناشی شود.
پادزهر نیش زنبور دریایی :
پادزهر زنبور دریایی و ستاره دریایی موجود است. پادزهر باید به صورت تزریق داخل وریدی و با دقت صورت بگیرد. تزریق IM را درصورتی که تزریق IV امکان پذیر نبود انجام داد. هنگام استفاده از روش IV باید از یک آمپول و در روش IM از سه آمپول پادزهر زنبور دریایی استفاده کرد.
هر آمپول پادزهر زنبور دریایی از 20000 واحد تشکیل شده و باید در جای خنک و دمای 36 تا 50 درجه فارنهایت ( 2 تا 10 درجه سانتیگراد ) نگهداری شود نه در جای سرد.
واکنش حساسیت برای پادزهر باید توسط تزریق زیر پوستی آدرنالین، کورتیکواستروئیدها و آنتیهیستامینها انجام شود.
درمان هایپوتانسیون ( فشار خون خیلی پایین) با افزایش مقدار IV که باعث بالا بردن فشار خون میشود ضروری است. پادزهر ساخت آزمایشگاه سرم کامان ولز کشور استرالیا ، شهر ملبورن میباشد.
http://www.rs272.com/ http://marinemedicine.blogfa.com http://www.sahand272.blogfa.com/ WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
http://divers.blogfa.com/
ستاره های دریایی زیبا بلای جان نظامیان غواص
sea star
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه
Dr.RAHMAT SOKHANI
نوعی مرجان بنام ستاره دریایی وجود دارد که برای غواصان بسیار خطرناک بوده و بی توجهی به نیش آنها میتواند مرگر آور نیز باشد .ستارههای دریایی رنگ های متنوعی دارند (آبی، سبز، سرخ، قرمز، قهوه ای) یا ممکن است روشن باشند. ظاهری شبیه به بالون دارند و توسط تانتاکولها در آب آویزان اند. بیشتر صدمات ناشی از نیش زدن معمولاً توسط ستاره دریایی صورت میگیرد. تقریبا برخورد ستاره دریایی با غواص میتواند در هر ناحیه ای از اقیانوس در سراسر جهان رخ دهد. وقتی که این اتفاق افتاد غواص با هزاران زخم جزئی روی خود مواجهه میشود. این اندامهای زخمی کننده که در تانتاکول قرار دارند نماتوسیست نامیده میشوند. بیشتر زخم های ستاره دریایی منجر به سوزش دردناک در ناحیه پوستی که مورد حمله قرار گرفته، میشود.
پیشگیری ازگزش غواصان نظامی توسط نیش ستاره دریایی :
به غواصان توصیه میشود به هیچ عنوان به ستاره های دریایی دست بزنند .نمونههای ظاهرا مرده یا به ساحل آمده نیزممکن است قادر به نیش زدن باشند. حتی حولهها یا پارچههای آلوده با نیش نماتوسیست ممکن است تا یک ماه بعد باعث سوزش شود. بهترین راه آن است که از تانتاکولها دوری کنید.در بعضی گونههای ستاره دریایی، تانتاکولها ممکن است تا فواصل زیادی به صورت افقی یا عمودی کشیده شوند که توسط غواص قابل مشاهده نیستند. شناگران و غواصان باید از نزدیک شدن به ستاره دریایی دوری کنند و از برخورد با تانتاکولهای آن وقتی که در سطح هستند اجتناب نمایند.در آبهای که ستاره دریایی فراوان هستند باید هنگام غواصی کردن از لباس محافظ استفاده کنید. کاربرد وازلین روی پوست در جلوگیری از گزیدن مفید است، اما توجه داشته باشید که استفاده از وازلین میتواند وسایل پلاستیکی را از بین ببرد.
درمان و امداد اولیه درگزش غواصان نظامی توسط نیش ستاره دریایی :
بدون عجله و با آرامش باقیمانده تانتاکول را با حوله یا پارچه بردارید. برای جلوگیری از چرکی شدن زخم نماتوسیست از وینگار (اسید استیک رقیق ) یا از 3 تا 10 درصد محلول اسید استیک استفاده کنید. استفاده از محلول 20 درصد سولفات آلومنیوم و 11 درصد سورفاکتانت دارای اثر متوسطی است، اما اثر وینگار بهتر است. ازالکل یا ترکیبات الکلی استفاده نکنید. الکل متانول دار یا متانول، الکل صد درصد، ا لکل دارای آب همگی اثرات دشارژ قوی نماتوسیست را نشان میدهند. براین اساس استفاده از این ترکیبات در بدتر شدن التهاب پوستی موثراند. اسید پیکریک، ادرار انسان و آب تازه بی اثر اند و نباید استفاده شوند چون ممکن است باعث دشارژ نماتوسیست ها شوند. استفاده از ماسه یا گوشت پاپائین دار نیز بی اثر بوده و ممکن است استفاده از آنها باعث دشارژ شدید نماتوسیتها شود لذا از آنها نباید استفاده کرد. استفاده از ایزوپروپیل الکل ممکن است موثر باشد، پیشنهاد میشود از آنها فقط هنگامیکه وینگار یا اسید استیک رقیق در دسترس نبود استفاده شود.
درمان اصلی درگزش غواصان نظامی توسط نیش ستاره دریایی :
درمان بیماری میتواند شامل درمان توپیکال (موضعی ) استروئید، روغن بی حس کننده ( گزیلواکائین 2 درصد ) آنتی هیستامین ها یا آنالجیسک های سیستمیک باشد. برای بی حسی توپیکال نیاید از بنزوکائین ها استفاده کرد، چون ممکن است باعث حساس شدن پوست یا اثرات ثانویه روی پوست داشته باشند.
آنافیلاکسی درگزش غواصان نظامی توسط نیش ستاره دریایی :
آنافیلاکسی (واکنش شدید آلرژی ) میتواند از زخمهای ستاره دریایی ناشی شود.
پادزهر درگزش ستاره دریایی :
پادزهر ستاره دریایی موجود است. پادزهر باید به صورت تزریق داخل وریدی و با دقت صورت بگیرد. تزریق IM را درصورتی که تزریق IV امکان پذیر نبود انجام داد. هنگام استفاده از روش IV باید از یک آمپول و در روش IM از سه آمپول پادزهر زنبور دریایی استفاده کرد.هر آمپول پادزهر ستاره دریایی از 20000 واحد تشکیل شده و باید در جای خنک و دمای 36 تا 50 درجه فارنهایت ( 2 تا 10 درجه سانتیگراد ) نگهداری شود نه در جای سرد.واکنش حساسیت برای پادزهر باید توسط تزریق زیر پوستی آدرنالین، کورتیکواستروئیدها و آنتیهیستامینها انجام شود.درمان هایپوتانسیون ( فشار خون خیلی پایین) با افزایش مقدار IV که باعث بالا بردن فشار خون میشود ضروری است. پادزهر ساخت آزمایشگاه سرم کامان ولز کشور استرالیا ، شهر ملبورن میباشد.
http://www.rs272.com/ http://marinemedicine.blogfa.com http://www.sahand272.blogfa.com/ WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
http://divers.blogfa.com/
درماتیت غواصان نظامی ناشی از تماس اسفنج دریایی
barrel sponge
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه Dr.RAHMAT SOKHANI
دریاها و اقیانوسها مملو از رازها و عجایب فراوانی است که هر بیننده ای را به شگفتی در آورده و به خالق آن آفرین میگوید اما باید اذهان داشت که درون همین زیبائیهای زیر دریاها و اقیانوسها جاندارانی بسیار خطرناکی زندگی میکنند وجان افرادی که به هر دلیلی زیر آبها کار میکنند را به خطر می اندازند یکی دیگر از این موجودات اسفنجها میباشند که برای نیروهای زیر آبی مخصوصا غواصان نظامی خطر آفرین هستند.اسفنجها حیوانات چند سلولی ریزی هستند که توسط سیلیکا یا کربنات کلسیم در داخل یک اسکلت فیبروزی قرار دارند. تماس پوست با مواد شیمیایی روی سطوح مشخصی از اسفنجها یا تماس با اسپیکولهای تیز کوچک سبب درد زیاد در پوست میشود که به آن حالت درماتیت میگویند .
پیشگیری از درماتیت غواصان نظامی ناشی از گزش اسفنجهای دریایی :
از برخورد و مواجهه با اسفنجها دوری کنید و هنگامی که قصد تماس با اسفنج های زنده را داشتید از دستکش استفاده کنید.
درمان و امداداولیه درماتیت غواصان نظامی ناشی از گزش اسفنجهای دریایی :
1. نوار چسبنده یا مو یین میتواند به طور موثری اسپیکولهای اسفنجها را خارج کند .
2. سرکه یا اسید استیک 3 تا 10 درصد را با کمپرس اشباع در اسفنجها به کار ببرید.
3. از آنتی هیستامین لوسیون (دی فنیل هیدرآمین)و بعدا استروئید پوستی (هیدروکورتیزون ) خیلی زود در کاهش التهاب پوستی استفاده کنید.
4. در مان آنتی بیوتیک در کاهش احتمال عفونت ثانویه موثر است.
http://www.rs272.com/ http://marinemedicine.blogfa.com http://www.sahand272.blogfa.com/ WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
http://divers.blogfa.com/
خطر سفره ماهی پهن برقی یااستینگرای ها به نظامیان غواص
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه Dr.RAHMAT SOKHANI
دریا واقیانوسهای با تمامی عظمت و زیبائیهای درونشان گاها برای کسانیکه مانند غواصان نظامی نیروهای دریایی به غواصی میپردازند بسیار خطرناک بوده و کوچکترین بی احتیاطی به احتمال زیاد منجر به صدمه سربازان غواص و حتی مرگ آنها میشود در این قسمت به توصیف ماهی بسیار خطرناکی بنام سفره ماهی پهن برقی یا استینگرای ها میپردازیم هرچند باید اذهان داشت که اکثر سفره ماهی ها بی آزار هستند ولی این نوع بسیار مهاجم و خطرناک برای انسان مخصوصا غواصان نیروهای زیر آبی بوده و هست .استینگرای ها یا سفره ماهیهای پهن برقی در مناطق حاره ای، نیمه حارهای، گرم و معتدل وجود دارند. در آب پناه میگیرد و طوری در زیر ماسهها پنهان میشود که فقط دم و چشم هایش پیدا است. شکل آن شبیه به راکت است و یک دم دراز دارد. سالانه تقریبا 1800 حمله توسط استینگرای گزارش میشود. بیشتر حملهها زمانی اتفاق میافتد که نا خواسته پا روی پرههای آن بگذاریم که باعث میشود برای دفاع از خود ضربه ای با دم بزند. اسپین ها نزدیک به پایه دم قرار دارند. صدمات وارده شبیه به سوراخ یا زخم نبوده و بی اندازه دردناک میباشند. زخم ایجاد شده به صورت باد کرده و متورم و با حاشیه ای آبی رنگ بوده و عفونت زخم نیز اتفاق میافتد. علائم سیستمیک وجود داشته و ممکن است شامل غش، تهوع، استفراغ، عرق کردن، مشکلات تنفسی و افت فشار خون باشد.
پیشگیری از حمله سفره ماهی پهن برقی یا استینگرای ها:
در آبهای کم عمق که استینگرای تمایل به سکونت دارد، وقتی که وارد آب میشوید یک تکه چوب همراه خود داشته باشید تا بتوانید هم از پرههای آن دور شده و هم بتوانید آنرا فراری دهید.
درمان و امداد الیه در بعد گزش وحمله سفره ماهی پهن برقی یا استینگرای ها :
1. کمک رسانی اولیه مشابه با همانهایی که درمورد ماهی های سمی گفته شد میباشد و پادزهر نیز وجود ندارد.
2. درمان با آب گرم هم طبق اصولی که در مورد ماهی سمی آورده شده میباشد.
3. زخم راتمیز و بافت های مرده اطراف زخم را بردارید. تیغهای زائد را که باعث آسیب و آزار بافت میشوند دربیاورید. فراموش نکنید که حتما لباس های مصدوم را بیرون بیاورید مشابه با همان اصولی که در بخش گسترش توکسین آمده بود.
4. برای کاهش عوارضی که زندگی بیمار را تهدید میکند اوضاع را با دقت و صبر بیشتری بررسی کنید. علائم بیماری میتواند شامل نامنظمی در کار قلب، کاهش فشار خون، استفراغ، اسهال، عرق کردن، ضعف عضلانی، کاهش تنفس و ایست قلبی باشد. مرگ ومیر نیز گاه گاهی گزارش میشود.
5. روش های درمانی کزاز، درمان آنالجستیک و روشهای درمانی آنتی بیوتیکی مشابه همان اصولی هستند که در بخش ماهی های سمی آورده شدند.
http://www.rs272.com/ http://marinemedicine.blogfa.com http://www.sahand272.blogfa.com/ WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
http://divers.blogfa.com/
خارهای توتیای دریایی آزاردهنده غواصان نظامی
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه Dr.RAHMAT SOKHANI
دردنیای غواصان نه تنها بایستی دارای مهارتهای مخصوص شنا در زیر آب بود بلکه فرد باید شناخت کافی از موجودات زیر دریاها و اقیانوسها مخصوصا جانوران دریایی خطرناک داشته باشد یکی از موجودات به ظاهر زیبا ولی بسیار خطرناک توتیای دریایی هستند که در مورد غواصان بی تجربه مخصوصا دربین سربازان غواص نیروهای دریایی میتواند دردسر ساز باشد .گونههای متنوع و مختلفی از توتیاها با پراکندگی فراوان وجود دارد. هر گونه تیغهای دراز و تیزی به صورت شعاعی دارد. نفوذ تیغ توتیا در موجود به داشتن سم در تیغ یا اندامهای زخمی کننده دیگری به نام گلوبی فروس پدیسلاریا باعث درد شدید در آن محل شود. ضعف و ناتوانی کلی، سوزش، تهوع، استفراغ و نامنظمی در کار قلب گزارش شده است.
پیشگیری از گزش وفرورفتن خار توتیای دریایی به بدن غواصان :
از تماس مستقیم با توتیا اجتناب کنید. توتیا حتی با تماس کوچک با تیغ هایش میتواند سم خود را از طریق اندامهای زخمی کننده پدیسلاریا وارد آن موجود کند. توصیه میشود که برای جلوگیری از زخمی شدن از دستکش و پوتین استفاده کنید. تیغ ها میتوانند به داخل لباسهای خیس، پوتین ها و کفشهای تنیس نیز نفوذ کنند.
درمان اولیه وامداد در گزش وفرورفتن خار توتیای دریایی به بدن غواصان :
1.قطعات بزرگ تیغ را به آرامی بیرون بیاورید و مراقب باشید که آنها را نشکنید که در داخل زخم باقی بمانند.
2.زخم را با سرکه یا الکل پروپیل شستشو دهید. قرار دادن زخم در آب داغ با حرارت 122 درجه فارنهایت (50 درجه سانتیگراد) میتواند در بهبود آن موثر باشد. توجه داشته باشید که قرار دادن زیاد در آب بالای 50 درجه سانتیگراد میتواند منجر به آسیب رساندن به پوست شود.
3.زخم را تمیز کرده، بافت های مرده اطراف آنرا با کمک تیغ جراحی بردارید. استفاده از درمان آنتی بیوتیک توپیکال برای جلوگیری از عفونت مفید است. قبل از درمان آنتی بیوتیکی سیستیک برای جلوگیری از عفونت ثانویه کشت هوازی و بی هوازی انجام دهید.
4.هر مقدار تیغی را که میتواند خارج کنید. ممکن است بعضی از قطعات جذب بدن شده باشند. برای خارج کردن تیغهایی که در نزدیک اعصاب یا مفاصل هستند استفاده از عمل جراحی ممکن است لازم باشد که در این صورت بهتر است عمل تشریح را توسط میکروسکوپ انجام دهید. استفاده از اشعه x هم برای تشخیص محل تیغ لازم است. تیغها ممکن است در ماههای بعد موجب تشکیل گرانولومها شود، یا حتی ممکن است به مکانهای دیگری مهاجرت کنند.
5.واکنشهای آلرژی و برونکواسپاسم باید با استفاده زیر پوستی اپی نفرین (cc 3/0 از محلول یک دههزارم) و آنتی هیستامین های سیستمیک کنترل شود. پادزهر اختصاصی نیز وجود ندارد.
6.دستورات درمان تتانوس را به طور مناسب تجویز کنید .
7.مراقبتهای پزشکی را وقتی جراحت عمیق بود انجام دهید.
http://www.rs272.com/ http://marinemedicine.blogfa.com http://www.sahand272.blogfa.com/ WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
http://divers.blogfa.com/
اختاپوسها دوست یا دشمن غواصان نیروی دریایی ؟
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه Dr.RAHMAT SOKHANI
هیچ موجود زنده ای بی دلیل خلق نشده و بدون فایده نمیباشد .بی شک هرفردی غیر مجاز به حریم زندنگی هر جانداری وارد شود با واکنش تند آن موجود خواهدشد .در دل بیکران دریاها و اقیانوسها میلیونها موجود دریایی زندگی میکنند که یکی از آنها اختاپوسها هستند اکثر اختاپوسها بی آزار هستند ولی گاها بهضی از آنها بسیار برای غواصان مخصوصا غواصان نیروهای دریایی خطر آفرین میباشند .اختاپوسها ساکن اقیانوسهای گرم سیری و معتدل هستند. گونههایی نیز مربوط به نواحی خاصی هستند.اختاپوس شبیه به یک کیسه بزرگ است که دارای 8 تا 10 تانتاکول میباشد. سر کیسه بزرگ و دارای چشمان توسعه یافته و آروارههای شیپوری در دهان میباشد. حرکت و جابجایی اختاپوس هم توسط عمل جت مانند صورت میگیرد، که با خارج کردن آب از حفره پرده داری به نام سیفون انجام می شود.اختاپوس در غارها، شکافها و داخل صدف مخفی میشود. اختاپوس دارای اندامهای سمی توسعه یافته ای در غدد بزاقی میباشد که با گزیدن آنرا منتقل میکند. بیشتر گونههای اختاپوسی که در ایالات متحده وجود دارند بی آزارند. اختاپوسهای بلورینگ که در آبهای آرام هندوستان و استرالیا وجود دارند ممکن است نیش کشنده ای را دارا باشند. سم اختاپوسهای گفته شده که باعث آسیب به اعصاب و عضلات میشود تترودوتوکسین نام دارد. این سم در پف ماهی ها نیز وجود دارد. زهری که در اثر گازگرفتن اختاپوس بلورینگ وارد میشود ممکن است منجر به لرزه عضلانی، استفراغ، مشکل تنفسی، اختلال بینایی و آسیب قلبی عروقی شود.گاز گرفتن اختاپوس منجر به ایجاد دو سوراخ کوچک میشود. احساس خارش یا سوزش ممکن است بوجود بیاید که بزودی گسترش مییابد. ورم، سرخی و آماس رایج هستند. خونریزی ممکن است شدید باشد و اغلب قدرت انعقاد خون به علت وجود ماده ضد انعقاد در سم کند میشود.
راههای پیشگیری از گزش غواصان نیرو دریایی توسط اختاپوس :
هنگام دست بردن و تماس با غارها و درزها مراقب باشید. علیرغم اندازه اختاپوس از دستکش برای دست زدن به آن استفاده کنید. اختاپوسها را نباید توسط چوب یا نیزه شکارکرد، بخصوص گونههای بزرگی را که در خارج از سواحل نورت وسترن ایالات متحده وجود دارند، چون ممکن است که توسط تانتاکولهای موجود گرفتار شویم. اگر کشتن اختاپوس لازم باشد بهتر است که ضربه را بین چشم های آن وارد کنید.
درمان اولیه وامداد غواصان در زمان گزش اختاپوسها :
1. خونریزی عضو آسیب دیده را کنترل کنید.
2. زخم را تمیز کرده، بافت های مرده اطراف آنرا با کمک تیغ جراحی بردارید و آنرا با یک پارچه تمیز بپوشانید.
3. اگر احتمال دادید که زخم موجود متعلق به اختاپوس بلورینگ است از باندی که زخم را شل میبندد استفاده نکنید. از فشار مستقیم و فشار بانداژ استفاده کنید و آنرا توسط آتل بندی یا نوار قابل ارتجاع در موقعیتی پایین تر از قلب نگهدارید.
4. آماده باشید تا در مواقع ضروری از احیای دهان به دهان و احیای قلبی ریوی استفاده کنید.
5. سم اختاپوسهای بلورینگ نسبت به حرارت مقاوم است و باعث ایجاد اختلال در عمل نوروتوکسین و عصبی عضلانی میشود. سم تحت تاثیر درمان با آب داغ از بین نمی رود. پادزهر نیز موجود نیست.
6. درمان پزشکی برای گازگرفتگی توسط اختاپوس بلورینگ جلوگیری از عوارض فلجی، قلبی – رگی و تنفسی است. ایست قلبی رایج بوده و هوا رسانی مکانیکی توسط لولههای مخصوص لازم است. مدت از کار افتادگی بین 4 تا 12 ساعت است. به بیمار قوت قلب بدهید.
7. دستورات درمان تتانوس را به طور مناسب تجویز کنید .
http://www.rs272.com/ http://marinemedicine.blogfa.com http://www.sahand272.blogfa.com/ WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
http://divers.blogfa.com/
آهنگ مرگ غواصان نظامی توسط عروس های دریا
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه
Dr.RAHMAT SOKHANI
غواصی هنر بسیار زیبایی است که افرادزیادی به آن مبادرت میکنند . گاها غواصی بعنوان شغل ثابتی مثل غواصان نیروهای دریایی در آمده واین افراد اجبارا بیشتر ماموریتهای خود را زیر آبهای سرد و گرم دریاها و اقیانوسها انجام میدهند .بی شک در کنار زیباییهای دریاها و اقیانوسها خطرات خاصی نیز این غواصان را تهدید میکند ،یکی از این خطرات وجود جانواران خطرناک دریای همچون عروسهای دریایی میباشد که عدم شناخت آنها گاها در اثر بی احتیاطی میتوان باعث مرگ غواصان مخصوصا در عملیات نظامی شود .عروسهای دریایی تقریباً در تمام دریاهای مناطق استوایی و نیمه استوایی و حتی دریاهای معتدل یافت میشوند. در خلیج فارس نیز گونههای متعددی از این جانور وجود دارند که معمولاً برای افرادی که با تهدیدات این جاندار ناآشنا هستند مشکلات شدیدی ایجاد میکنند.این جانوران دارای بدنی شفاف با زائدههای دم مانند در اطراف خود هستند که اندامهای زهرآگین جانور روی همین رشتههای دممانند قرار میگیرند . معمولاً دستهجمعی و بیصدا حرکت میکنند و از این رو به یکباره فرد خود را در میان انبوهی از آنها مییابد که اگر با بدن برهنه وارد آب شده باشد، به راحتی توسط این جانوران گزیده میشود.در ظرف چند دقیقه، در محلهای گزش آماس، تورم، سرخی، التهاب و سوزشِ بسیار شدید احساس میشود که به تدریج به عوارض سردرد، درد عضلانی، تهوع، استفراغ، تشنج، تب و مشکلات قلبی ـ ریوی و بلعی منتهی خواهد شد.
راههای پیشگیری از گزش عروس های دریایی :
در روزهای پایان اسفند ماه و اوایل بهار که فصل جفتگیری و تخمریزی این جانوران است از شنا کردن در خلیجفارس و دریای عمان، بخصوص در ساحل جزایر خودداری نمایید. (در صورت لزوم برای ورود در آب، از لباس غواصی و پوشش کامل استفاده کنید.) به دستههای عروس دریایی نزدیک نشوید و سعی در گرفتن و یا عبور از میان گلهی آنها نکنید.اگر در منطقهی زیست عروسهای دریایی غواصی یا شنا میکنید حتماً یک شیشه سرکه سفید در کیف کمکهایاولیهی خود داشته باشید
درمان وامداد درزمان گزش غواصان توسط عروسهای دریایی :
1.فرد را از آب خارج کرده و او را آرام کنید و در جایی بخوابانید.
2.عضو یا اندامی که دچار صدمه شده را بیحرکت کنید و لباسهای مصدوم را از تنش درآورید.
3. به مدت نیم ساعت محل صدمه دیده را با محلول اسید استیک 5% یا سرکه شستشو دهید. در صورت دسترس نبودن این مواد از محلول آب نمک نسبتاً غلیظ استفاده کنید. هرگز از آب شیرین و تمیز برای شستشو استفاده نکنید زیرا باعث تخلیه سم سوزنکها (نماتوسیستها) به داخل بافت خواهد شد. در صورت عدم وجود آب نمک، عضو مصدوم را با آب دریا بشویید. همچنین میتوانید از محلول غلیظ جوششیرین استفاده نمایید. توجه کنید که هرگز سرکه و جوششیرین را همزمان استفاده نکنید.
4.با کمک پنس یا موچین، سوزنکهای درشتتر را از پوست جدا کنید. دقت کنید که با احتیاط این کار را انجام دهید تا باعث نفوذ بیشتر یا تخلیه سم آنها نشوید. برای جلوگیری از آسیب رساندن به خودتان، بهتر است از دستکش جراحی استفاده کنید.
5.مناسبترین شیوه برای خارج کردن کامل سوزنکها، آن است که خمیرریش یا محلول کفصابون را روی موضع ریخته، سپس با تیغ ریشتراشی، موضع را بتراشید تا نماتوسیستها خارج شوند. سپس دوباره به مدت 15 دقیقه محلولهای فوق (سرکه، اسیداستیک یا جوش شیرین) را روی موضع بریزید.
6.هرگز محل صدمه دیده را نمالید یا با حوله خشک نکنید. این عمل باعث نفوذ بیشتر نماتوسیستها خواهد شد.
7.کمپرس سرد در تسکین درد مؤثر خواهد بود. ولی هیچگاه یخ یا کیسه آب یخ را مستقیماً روی پوست قرار ندهید.
8.اگر اسید استیک، سرکه و یا جوش شیرین در دسترس نبود، به عنوان آخرین راه چاره میتوانید محلول رقیق شدهی آمونیاک (غلظت1 به 4)، عصاره میوه انبهی هندی، یا ادرار انسان را روی موضع آسیبدیده بریزید.
9.استفاده از کورتیکواستروئیدهای جلدی مفیدخواهد بود. بعد از برداشتن سوزنکها میتوان از پمادهایی مانند هیدروکورتیزون، 2بار در روز، استفاده کرد.
10.اگراحیاناً چشم آسیب دیده بود سریعاً چشم را با محلول استریل چشمی شستشو دهید. اگر این محلول در دسترس نبود از حجم زیاد آب تمیز استفاده کنید. هرگز مواد و محلولهای فوقالذکر را برای صدمات چشمی بکار نبرید.
11.توجه کنید که علائم مصدومیت ممکن است در فاصلهی یک ماه بعد دوباره عود کند. لذا بعد ار مراحل امداد اولیه، فرد را به مرکز درمانی برسانید.
http://www.rs272.com/ http://marinemedicine.blogfa.com http://www.sahand272.blogfa.com/ WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
http://divers.blogfa.com/
فشردگی خطرناکترین پدیده برای نظامیان غواص
نوشته :محمد نوبخت (کارشناس ارشد بیوتکنولوژی)
ویراستاری مجدد:دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه Dr.RAHMAT SOKHANI
فشاری که بر بدن وارد میشود با عمق دریا نسبت مستقیم دارد. فشار وارده بریک جسم شناور در عمق دریا به متناسب با وزن آبی است که روی آن است. قبل از اینکه غواص سطح دریا را برروی انجام یک غوض ترک نماید تحت فشار یک اتمسفر ( 1 بار ) بر متر مربع است و سپس در مقابل هر متر نزولی ، فشار مذکور به میزان 1% افزایش خواهد یافت. به بیان دیگر هر 10 متر ارتفاع آب، یک اتمسفر فشار خواهد داشت. بنابراین فشاری را که بدن در هر عمقی تحمل مینماید عبارت خواهد بود از مجموع فشار آب در عمق مورد نظر به علاوهی فشار جو (یکبار) که به این مجموع ، فشار مطلق گفته میشود. مثلاً فردی که در عمق 20 متری آب در حال غواصی است در مجموع 3 اتمسفر بر مترمربع فشار مطلق بر بدن او وارد میشود.وقتی که جسمی در ظرفی پر از مایع قرار داده میشود سطح مایع بالا میآید. علت این است که جسم مذکور برای باز کردن جای خود از هر سو به مایع فشار وارد میسازد و به عبارت دیگر مایع جابجا میکند. علاوه بر این مشاهده میشود که جسم بعد از قرار گرفتن در مایع سبکتر میگردد. علت این است که جسم مذکور تحت تأثیر نیروی بالا برنده است و این نیرو در جهت مخالف نیروی پایین رونده که همان نیروی جاذبه است عمل میکند. بین مایع جابجا شده و نیروی بالا برنده یک رابطه مستقیم وجود دارد که این رابطه طبق قانون ارشمیدس به شرح زیر میباشد :«وقتی جسمی کاملاً یا بخشی از آن در مایعی شناور شود ، نیروی بالا برنده برابر است با وزن مایع جابجا شده»
وقتی جسمی در داخل مایع قرار میگیرد وضعیت آن بستگی دارد به اندازه و وزن آن جسم و نیروی بالا برنده که در این رابطه سه احتمال وجود دارد.
الف – اگر وزن جسم از نیرو بالا برنده بیشتر باشد آن جسم غرق میشود در نتیجه میگوئیم بویانسی (یا شناوری ) منفی است.
ب – اگر وزن جسم با نیروی بالا برنده برابر باشد جسم در وضعیت موجود خود باقی میماند که گفته میشود بویانسی(یا شناوری ) خنثی دارد.
ج – اگر وزن جسم کمتر از نیروی بالا برنده باشد جسم بطرف سطح آب بالا رفته و از سطح آب بیرون میآید. که در اینصورت بویانسی (یا شناوری ) آن مثبت است.
در شرایط عادی غواص دارای بویانسی (یا شناوری ) مثبت است و در زمانیکه کاملاً زیر آب است باید وزن خود را با بکارگیری وزنه های تعادلی افزایش دهد. غواص در لباس غواصی دارای خاصیت شناوری (بویانسی ) است که علت آن وجود هوا در ریه های غواص و همچنین هوای محبوس شده در لباس غواصی و خاصیت شناوری یا بویانسی دستگاههای غواصی می باشد. برای آنکه غواص بتواند براحتی به زیرآب فرود رود باید هوای لباس خود را قبل از غوص ، در سطح آب تخلیه نماید.بعد از غوص رفتن ، با افزایش فشار آب ، هوای داخل لباس متراکم شده و لذا وزن جابجائی غواص کاهش مییابد، ودر نتیجه شناوری منفی افزایش مییابد ودر این حالت سرعت نزولی غواص بیشتر میگردد. اگر غواصی که در عمق دارای اندکی بویانسی منفی است لباس خود را بیشتر باز کند بطرف سطح آب شناور میگردد. در حین صعود هم فشار آب گاهش یافته و هوای داخل لباس بیشتر خواهد شد و سرعت صعود افزایش می یابد. غواصها برای خالی کردن هوای داخل لباس شیوهای خاص دارند، و آن تخلیه هوا از سر آستین لباس میباشد که موجب کاهش خطر ترکیدن لباس میگردد.
تغییرات حجم در اثر تغییرات فشار
هرچه به فشار جو نزدیکتر باشد تغییرات حجم ناشی از فشار بیشتر است. زمانیکه غواص به عمق میرود فشار پیرامون وی به صورت یک رابطه مستقیم با افزایش عمق بیشتر میشود. این تغییر در فشار بطور مداوم به بافتها و مایعات بدن منتقل میگردد. بافتها در اعماق زیاد ( بخصوص اعماق پایین تر از 200 متری) بطور قابل ملاحظه ای تغییر شکل می یابند. در حالیکه عموماً به نظر میرسد که غیر قابل تغیر و فشرده شدن هستند.گازهای در بدن و حفره های آن از قانون بویل تبعیت میکنند. بنا بر این اصل هوا در گوش میانی و کانال شنوایی خارجی و همچنین در سینوسهای تنفسی در هنگام غوص منقبض شده و فشار منفی واقعی ایجا د مینمایند. با این حال هر حفرهای که بطور آزادانه با مجرای تنفسی مرتبط باشد میتواند به راحتی از طریق ریه ها با انجام مانور ها یی مثل مانور والسالوا پر شود. اما حفره هایی که با فضای بیرون ارتباطی ندارند ، نمیتواند میزان فشار منفی ایجاد شده را جبران نمایند در نتیجه خون و مایعات به داخل مخاط کشیده شده و سرانجام رگهای دیواره ای پاره میشوند و حفره توسط خون غیر قابل فشرده شدن به همراه گاز موجود در ان پر میشودپر شدن حفره میتواند بسیار دردناک بوده، ممکن است موجب از خود بطخود شدن یا هراسان شدن غواص بی تجربه گردد. در حین غوص که هوا داخل کانال شنوایی خارجی فشرده میگردد ، ممکن است آب سرد وارد کانال شده و در اثر تماس آن با پرده گوش ایجاد سرگیجه نماید و هنگامیکه هوا در گوش میانی فشرده شود ، لوله شیپور استاش کلاپس نموده، سبب میشود پرده گوش به سمت داخل کشیده شده، (به دلیل افزایش فشار خارجی ) باعث درد و ناراحتی و اختلال شنوایی گردد ، مگر آنکه با انجام مانور والسالوا ، تغییرات ایجاد شده اصلاح گردند. اما اگر انجام این مانور به تأخیر افتد ممکن است قادر به غلبه انسداد شیپور استاش و باز نمودن آن نباشد. بدین ترتیب پرده صماخ در اثر تغییرات بسیار جرئی در عمق و ارتفاع ممکن است پاره شود. غواصان با پرده گوش پاره شده را میتوان از خروج حبابهای هوا از گوش آسیب دیده که در طی انجام مانور والسالوا در زیر آب صورت میگیرد تشخیص داد.اگر یک غواص سالم لباس مرطوبی که کاملاً باندازه های فیزیکی بدن وی مطابقت دارد بپوشد و کلاه آبی مناسب را به سر کند و لوله استاش نیز بصورت طبیعی تهویه شود ، فشار منفی ممکن است در مجرای گوش خارجی ( که از یک طرف نیز به پرده صماخ ختم شده ویک مجرای بسته را تشکیل میدهد ) به وجود آمده، سبب متمایل شدن پرده به سمت خارج شود و باعث عوارض بعدی گردد.اهمیت این مسائل به ظاهر جزئی که شایع نیز می باشد این است که در اغلب موارد سبب هراس بی مورد غواص شده و عواقب نامطلوب و مشکلات تنفسی را برای او به دنبال خواهد داشت.
باروترمای گوش میانی که در خلال نزول غواص اتفاق میافتد ، اختلال شایعی در نزد غواصان می باشند که علائم آن شامل :
- احساس فشار-کری انتقالی- درد- پارگی پرده صماخ
سرگیجه ناشی از تغییر فشار عارضه ای است که در اثر افزایش فشار به صورت نامتقارن در دو گوش میانی به وجود آمده و سبب تهوع و استفراغ و از خود بیخود شدن غواص میگردد. وقتی چنین وضعیتی در زیر آب اتفاق بیافتد ممکن است آسیبراسیون و غرق شدگی را بدنبال داشته باشد.در حین اینکه غواص به نزول خود ادامه می دهد وادار میگردد تا هوای فشرده تری را استنشاق نماید ودر کنار آن نیز کار تنفس به صورت قابل توجهی افزایش یافته و به همراه آن ازدیاد مقاومت تنفسی دیده میشود.حتی اگر سیستم همراه غواص بخوبی طراحی شده باشد نیز این موارد سبب ایجاد محدودیت گردیده و ممکن است منجر به تنگی نفس هیپروکاپنیک ، به خصوص در غواصی با فعالیت زیاد و سختی کار گردد. مثلاً در غواصی که در خلاف جهت جریان آب بایستی حرکت کنند یا اینکه سعی در کنترل تغییر ناخواسته شناوری داشته باشند.بافتهای بدن میتوانند فشار زیادی را تحمل نمایند. انسان توانسته است عملاً غوص های تا عمق 350 متری (یا 1000 پا ) انجام دهد و در شرایط آزمایشی در معرض فشاری برابر بایک غوص 500 متری ، ( 1640 پا) قرارگیرد. بافتها در اعماق زیاد (بخصوص اعماق پاییتر از 200متری ) بطور قابل ملاحظه تغییر شکل می یابند. در حالیکه عموماً به نظر میرسد که غیر قابل تغییر و فشردن شدن هستند.جانوران کوچک مثل موش ، بز، میمون توانسته اند فشاری برابر با یک غوص 1700 متری (5577پا) را تحمل کنند. بیشترین عمقی راکه یک غواص (بدون تجهیزات غواصی ) با یک دم کاملاً عمیق (در قبل از غوص رفتن)، میتواند پایین رود از حدود 30 متر بیشتر خواهد بود. چرا که در حین نزول سینه ها شروع به فشردن شدن می کنند.بیشتر قسمتهای بدن از مایعات غیر قابل فشردن شدن تشکیل شده است که فشار وارده از خارج را بطور یکنواخت به تمام بافتها منتقل میکند.اگر فشار هوایی که به غواص میرسد برابر با فشار محیط اطراف او باشد ، نقاط توخالی بدن مانند ریه ها ، گوش های میانی و سینوس ها از نظر فشار با بافتها و محیط خارج در تعادل خواهند بود. اشکالات مربوط به فشار که در هنگام پایین رفتن یک غواص پیش می آید زمانی آغاز میشوند که فشار در نقاط طبیعی محتوی هوا در بدن یا در دستگاهای محتوی هوا در نزدیکی بدن غواص متعادل نشوند.محلهای طبیعی محتوی هوا در بدن ، هواکش هایی دارند که بطور طبیعی فشار داخل و خارج را متعادل میکنند. به عنوان مثال ریه ها به وسیله تنفس متعادل میشوند. گوش میانی و حلق به وسیله شیپور استاش و سینوسها به وسیله عبور هوا به بینی مربوط هستند. اگر این مجاری مسدود شوند مثلاً به وسیله خلط در سرماخوردگی هوای محبوس در حفرهها نمیتوانند در طول پایین رفتن غواص متعادل شوند. این مسئله در مورد هواهای محبوس شده بین بدن غواص و وسایل غواصی او نیز صادق است. چون این فضاهای محتوی هوا دارای دیواره های سخت هستند ، هوای محبوس درآنها نمیتوانند فشرده شوند و فشار را متعادل سازند و حالتی پیش می آید که بافتهای بدن که بطرف خارج کشیده میشوند.این حالت ممکن است دردناک باشد و باعث پارگی رگها یا آسیب دیدگی بافت شوند. در غواصی نام این عارضه را فشردگی گذاشته اند. فشردگی روی مناطقی اثر می گذارد که دارای دیواره های سخت باشند، چه این نقاط در داخل بدن وچه در قسمتهای مربوط به دستگاههای غواصی باشند. به عنوان مثال معمولاً حبابهای گاز در روده ها هنگام پایین رفتن مسئله ساز نیستند چون به آسانی فشرده میشوند.
فشردگی (باروترمای ) بدن و صورت
چنانچه فشار هوا در ماسک یا پوشش صورت که در سطح آب نصب شده باشد ، بطور ناگهانی از فشار آب کمتر شود بافتهای صورت و بدن ممکن است بطور شدید دچار فشردگی گردند.این عارضه به خصوص در هنگام کار با لباس غواصی مربوطه به اعماق زیاد که سر و گردن و قسمت بالای سینه بوسیله صفحه و پوشش سخت پوشانده میشوند خطرناک میشود. در شرایط عادی فشار هوا در پوشش سر و لباس باید با فشار خارج در حال تعادل باشد. اگر فشار بطور ناگهانی کم شود ممکن است فشار خارج ، هوای داخل لباس و پوشش سر را به داخل لوله هوا برگرداند که در نتیجه لباس نرم فشرده میشود وبه بدن می چسبد وآن قسمت از بدن که در پوشش لباس قرار گرفته تحت فشردگی سخت قرار میگیرد و چنانچه اختلاف فشار زیاد باشد این شرایط ممکن است مرگ آفرین باشد.برای پیشگیری از فشردگی شدید بدن یاصورت کلیه وسایلی که در سطح آب نصب میشوند باید به یک دریچه یکطرفه مجهز گردند تا در هنگام قطع فشار مخزن ، بتوانند با استفاده از آن گاز را در لباس نگهدارند. اگر یک غواص به همین ترتیب بدون افزودن فشار به داخل لباس، به اعماق پایینتری غوص کند، قربانی فشردگی صورت یا بدن خواهد شد.فشار داخل ماسک صورت را معمولاً میتوان با خارج کردن هوا از بینی متعادل کرد. ولی این امر در مورد عینکهای آبی که هیچ راهی برای تعادل فشار ندارند صادق نمی باشند ، بنا بر این نباید از عینکهای آبی جز در شنای سطح آب استفاده کرد.بافتهایی که در فشردگی ماسک با عینک آبی بیشتر از همه در معرض خطر قرار دارند عبارت است از بافتهای چشم و حدقه چشم.در لباسهای غواصی ، هوا ممکن است در چین خوردگی های لباس لاستیکی حبس شود و باعث ناراحتی و احتمالاً یک حالت خونریزی زیر جلدی حفیف، ناشی از فشار گردد.
فشردگی در ریه ها
هنگام انجام غواصی که با حبس کردن نفس همراه باشد ، ممکن است غواص به عمقی برسد که درآن هوای حبس شده در ریه ها فشرده شود و حجم آن به مقداری کمتری از حجم باقیمانده برسد. چنانچه این اتفاق بیفتد ، خون ومایع لنفی بطرف خارج کشیده میشود و باعث ایجاد فشردگی در ریه ها میشود.از نظر تئوری یک انسان متوسط با ریه ای به حجم کلی 6 لیتر نمیتواند بصورت حبس نفس تا عمق بیش از 30 متر ( 4 اتمسفر مطلق ) غوص کند ، چون هوای موجود در ریه های انسان دراین عمق به حجمی برابر با حجم باقیمانده (متوسط 5/1 لیتر) میرسد.با این همه رکورد غوص با نفس حبس شده از آن یک درجه دار نیروی دریایی آمریکا بنام رابرت کراف است که صاحب ریه های استثنائی به حجم 9 لیتر بوده و موفق شد تا عمق 73 متری یعنی 12 متر بیش از عمق محاسبه شده بر مبنای حجم باقیمانده ریه های خود غوض کند ، بدون اینکه عوارض ناشی از فشردگی ریه از او ظاهر گردد.
http://marinemedicine.blogfa.com http://www.sahand272.blogfa.com/ WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI