اعدام غیر نظامیان روسی توسط افسران آلمانی
جرایم جنگی تخلف از قوانین یا عرف جنگ هستند، و شامل مواردی از این قبیل است و البته به این تعداد محدود نمیشود: قتل عمد، سوء استفاده یا تبعید ساکنین غیرنظامی یک منطقه اشغال شده و گماردن به کار اجباری در اردوگاه کار، کشتن یا سوء استفاده از زندانیان جنگی، کشتن گروگانها، تخریب عمدی شهرها، شهرک ها و روستاها و هر خرابی که از نظر الزامات نظامی غیرقابل توجیه و غیرضروری باشد.
جرایم جنگی از قبیل پیمان شکنی، قرنها وجود داشته است، همانطور که قوانین مرسوم نیز بین کشورهای متمدن بوجود آمده بود. بسیاری از این رسوم و عرف ها بین سالهای 1899 تا 1907 در معاهده لاهه شفاف سازی شد. در 8 آگوست سال 1945 این قوانین با حمایت دادگاه نورنبرگ مدون و توسعه یافته شد. جرایم جنگی شامل تخلف از قوانین مسلم و حفاظت شده از جنگ است اما در عین حال شامل نادیده انگاشتن توافقات و قواعد معمول نبرد، مانند حمله به کسانیکه اعلام آتش بس کرده اند، یا استفاده از نشان آتش بس بعنوان یک حیله جنگی و طرح یک حمله ناگهانی نیز هست. حمله به نیروهای دشمن در حالیکه سعی دارند توسط چتر نجات فرود بیایند و مستقر شوند، تخلف جنگی محسوب نمی شود، اما طبق معاهده ژنو، حمله به چتربازانی که برای نجات خود از هواپیمای آسیب دیده بیرون می پرند، صریحاً ممنوع است. تخلفات جنگی گاهی شامل مواردی مانند کشتار دسته جمعی و یا نژاد ستیزی نیز می شود که این موارد معمولاً بطور گسترده تری تحت قوانین بین المللی حقوق بشر قرار دارد و تخلفات علیه حقوق بشر نامیده میشود.
جرایم جنگی بخش قابل توجهی از حقوق بشر را تشکیل میدهند، به این خاطر که در این دو حیطه است که دادگاه نورنبرگ و توکیو می توانند یکجا تشکیل شوند.
طبق اصول نورنبرگ، جرایم جنگی، از جرایم علیه صلح متفاوت است. مورد آخر به معنای طرح ریزی، آماده سازی و آغاز یک جنگ و تجاوز است یا جنگی که برای زیرپا گذاشتن معاهدات و قراردادهای بین المللی صورت پذیرد. دادگاه کیفری بین المللی
در اول جولای سال 2002 دادگاه جنایی بین المللی، که طبق قرارداد در شهر لاهه هلند قرار دارد، تصمیم به پیگیری قانونی جرایم جنگی گرفت که در آن تاریخ یا بعد از آن به وقوع می پیوندد. البته کشورهای زیادی از جمله آمریکا، چین و اسرائیل از این اقدام انتقاد کردند و از شرکت در آن یا اجازه نظارت دادگاه بر مردم کشورشان خودداری کردند.
جرایم جنگی که در این دادگاه بصورت قانونی تدوین و پذیرفته شده است، به شرح زیر میباشد: 1- نقض معاهدات ژنو از قبیل:
- قتل عمد، یا ایجاد جراحات و صدمات سنگین به بدن و سلامتی شخص.
- شکنجه یا رفتار غیرانسانی.
- تخریب افراطی و تملک غیرقانونی دارایی.
- استفاده اجباری از زندانی جنگی به عنوان خدمت در نیروی متخاصم.
- محروم کردن زندانی جنگی از یک محاکمه منصفانه.
- تبعید، حبس یا انتقال غیرقانونی
- گروگان گیری.
گینه نو، سال 1943-اعدام یک اسیر جنگی استرالیایی
2- اقدامات زیر در رابطه با نبردهای بین المللی:
- حمله به غیرنظامیان.
- حمله به افرادی که در جهت بشردوستانه خدمت میکنند یا حمله به محافظان صلح سازمان ملل.
- کشتن رزمنده ای که تسلیم شده است.
- سوء استفاده از پرچم آتش بس.
- تبعید ساکنان یک منطقه اشغال شده.
- استفاده از سلاح های سمی.
- سوء استفاده از غیرنظامیان به عنوان سپر جنگی
- سوء استفاده نظامی از کودکان.
3- اقدامات زیر در رابطه با نبردهای داخلی:
-
قتل، خشونت، رفتار تحقیرآمیز و شکنجه.
- حمله به غیرنظامیان، کارکنان حقوق بشر یا حامیان صلح سازمان ملل.
- گروگان گیری.
- اعدام
- غارت
- تجاوز و برده داری جنسی و اعمال مشابه.
مجازات:
در گذشته، مجازات ارتکاب جرایم جنگی، اعدام بود. اما در بسیاری از موارد این گونه جنایتکاران به حبس ابد محکوم می شوند. در دادگاه های مدرن بین المللی، اعدام ممنوع است و متهم باید محکومیت خود را در یک زندان داخلی طی کند.
wikipedia.org
: جستجو